Η Θεσσαλονίκη είναι μικρή. Πολλοί γνωρίζουν πολλούς. Όταν όμως συμβαίνουν αρχειακές συναντήσεις σαν αυτή που θα περιγράψω, μας εκπλήσσουν και μας ευχαριστούν (υπάρχουν και άλλες παρόμοιες). Τους προηγούμενους μήνες ταξινομούσα το σημαντικό αρχείο του γιατρού Νίκου Παπακυριαζή (1940-2003), ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ (1985-1989), αντιδημάρχου Θεσσαλονίκης (1983-1985) και προέδρου του Συλλόγου Επιστημονικού και Διδακτικού Προσωπικού του ΑΠΘ (1975-1985). Η περιγραφή του αρχείου θα είναι διαθέσιμη σύντομα από το site του ΕΛΙΑ. Το αρχείο περιέχει τεκμήρια από την πλούσια πολιτική και συνδικαλιστική δραστηριότητα του Ν. Παπακυριαζή. Ενώ βρισκόμουν προς το τέλος της ταξινόμησης και έβλεπα τις πολλές φωτογραφίες του αρχείου έπεσε το μάτι μου σε μία συγκεκριμένη. Πέντε άτομα σε ένα μπαλκόνι από το οποίο κρέμεται η ελληνική σημαία. Οι τέσσερις νεότεροι και πιο πρόχειρα ντυμένοι, ο πέμπτος, πιο μεγάλος, πίσω από ένα μικρόφωνο, με καμπαρντίνα και χαρτί με την ομιλία του στο χέρι. Από πίσω η σωτήρια τεκμηρίωση από τον Ν. Παπακυριαζή: «17 Νοέμβρη 1976, Πλατεία Αγίας Σοφίας».
Υποπτεύτηκα ποιος ήταν. Ήταν ο Ιωάννης Δεληγιάννης, καθηγητής Νομικής και πρύτανης του ΑΠΘ, και υπουργός Μακεδονίας-Θράκης στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Γρίβα (Οκτώβριος 1989-Νοέμβριος 1989) και στην οικουμενική κυβέρνηση Ξ. Ζολώτα (Νοέμβριος 1989-Απρίλιος 1990). Νομίζω ότι είχα δει μια φωτογραφία του σε μια αναζήτηση στο διαδίκτυο όταν η κόρη του Χριστίνα Δεληγιάννη-Δημητράκου, μας δώρισε γενναιόδωρα το αρχείο του τον Μάιο του 2019. Όσο λοιπόν εγώ τελείωνα την ταξινόμηση του αρχείου του Ν. Παπακυριαζή (όταν και εντοπίστηκε η φωτογραφία) η Μαργαρίτα Καλαφάτη είχε ξεκινήσει στο διπλανό γραφείο την πρώτη επισκόπηση του αρχείου του Ι. Δεληγιάννη. Το αρχείο περιέχει τεκμήρια από την πλούσια ακαδημαϊκή του πορεία, από το πέρασμα του από την πολιτική καθώς και από τη δικηγορική του δραστηριότητα. Οι πρώτοι π.χ. φάκελοι που ανοίχθηκαν περιέχουν τεκμήρια από την νομοπαρασκευαστική επιτροπή εκσυγχρονισμού του οικογενειακού δικαίου, μέλος και πρόεδρος της οποίας υπήρξε για πολλά χρόνια τη δεκαετία του 1980 ο Ι. Δεληγιάννης.
Και να λοιπόν που δύο άνθρωποι που όπως θα δούμε συναντήθηκαν (ίσως συνεργάστηκαν και πολύ πιθανό να συγκρούστηκαν κιόλας) και σε άλλες εκδηλώσεις να «συναντιούνται» και μετά το θάνατό τους μέσω των «χαρτιών» τους στις συλλογές μας. Και ίσως (μένει να δούμε τι ακριβώς περιέχει το αρχείο του Δεληγιάννη) να υπάρχουν και άλλες διασταυρώσεις.
Πλατεία Αγίας Σοφίας, 17 Νοέμβρη 1976. Ο Ι. Δεληγιάννης στο μικρόφωνο, ο Ν. Παπακυριαζής αριστερά πίσω του.
28 Οκτωβρίου 1976, δεξίωση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Ο Ι. Δεληγιάννης τρίτος από δεξιά, ο Ν. Παπακυριαζής τρίτος από αριστερά.
Από εκδήλωση για τον εορτασμό των πενήντα χρόνων του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, 5 Δεκεμβρίου 1976.
Από το 2ο Πανελλαδικό Συνέδριο Επιστημονικού και Διδακτικού Προσωπικού.
Καλό φθινόπωρο.
Γιώργος Κουμαρίδης
ΕΛΙΑ - ΜΙΕΤ Θεσσαλονίκης 